Gülümse.

 Bu resim çok hoşuma gitti. Ormanla ilgili ve su ile ilgili olan her şeyi çok seviyorum. Ya da doğayı mı seviyorum demeliydim? hehe. Evet gülümse diye başladım yazıma. Çünkü gülümsemek içten gelen bir şey ve benim de en sevdiğim şeylerden bir tanesi. İlk defa bu arada yağmuru sevmeye başladım. Yağmur sevilmez mi ya?? diyeceksiniz. Ben hiiiç sevemedim. Belki lisemden dolayı oldu bu. Çünkü yağmur yağdığı zaman kasvetli bir hava okul duvarları buz gibi ve üşüyen ben. Ama üniversiteme baktığım zaman dışarı çıktım yağmur nasıl yağıyordu -dün- o güzel kokuyu içime çektim ve ağaçlara baktım. Yere düşen yapraklar..su birikintileri .. elimde de bir şemsiye. Nefes verdiğim zaman dışarı çıkan buhar... Ah dedim bir de sevgilim olaydı ne güzel olurdu bu hava da !

Yine hayal gücüm beni yönlendiriyor. Düşünüyorum, hayal ediyorum. Aşık olmak,sevmek değişik şeyler. Bir bakıma zor bir bakıma mükemmel bir his. Sevildiğini bilmek , değerin olduğunu bilmek gerçekten güzel. Ne yazık ki yok ama zaman ne getirir bilemem :) heheh. Ne diyordum, kaydım konudan.Bu arada yine bir dövme buldum o kadar hoşuma gitti ki. Acaba yaptırmayı düşünsem mi?

Kuşlar..uçmak.Bana bir bakıma "özgürlüğü" çağrıştırıyor. Ve gerçekten de çok hoş duruyor. Belki böyle bir şey düşünebilirim ama hala kararsızım.Böyle resim koyarak göstermek hoşuma gitmeye başladı. İçimi dökerken ayrıca resimlerle göstermek. Harika ! . 

Ayrıca evet kabul ediyorum. Yağmuru sevmeye başlamama(!) rağmen ben yazı özledim. Ben yaz insanıyım her ne kadar deli gibi terlesek de yazın verdiği o duygu paha biçilemez. Camı açtığımda dışarıdan gelen hava, güneş ışığı ve deniz...  deniz... 
Gülümsüyorum.. Gülümsüyorum..
Yazın olan güzel anılarımı hatırlıyorum. Birisini. Yeşil Gözlerini. Hatırlıyorum. Ve gülümsüyorum...